Myszkin

Dzięki, to cenna uwaga. Czyli jednak peseloza i jeśli bardzo nas ciągnie do USA to turystyka i zwiedzanie, a nie emigracja.

Dzięki za odpowiedź! Zdajemy sobie sprawę, że w razie przeprowadzki nie będziemy pracować w swoich zawodach, a już na bank nie na początku. Tak też napisałam Liczymy się z pracą fizyczną i chyba nie płakalibyśmy gdyby przyszło nam ją wykonywać. Wypalenie zawodowe robi swoje. Ale co do orientacji w relaliach, to nie napisałam nigdzie, że wiedzę o nich opieramy na moim pobycie tam sprzed 20 lat. Do tej pory rozwinęły się media, z których korzystamy (i wcale nie tylko z jednych wybranych, opowiadających się za którąkolwiek ze stron politycznego sporu w USA), mamy też kontakt ze znajomymi. Może nie codzienny, ale jednak na tyle częsty, że daje nam to możliwość zorientowania się jak tam się żyje. To ludzie o różnych sympatiach politycznych i różnych ścieżkach życiowych. Co nieco więc wiemy, a mając swoje lata nie jesteśmy już parą naiwniaków.

Jesteśmy parą mocno po 40 (ja 45, partne 49 lat). Oboje dobrze znamy język i w miarę nieźle realia amerykańskie. Partner jest doradcą finansowym (kredyty, inwestycje), ja mam doświadczenie w pracy w korpo (HR, komunikacja). I coraz częściej myślimy o emigracji do USA właśnie. Ja byłam w USA raz, ponad 20 lat temu, partner wcale. Jeszcze parę lat aktywności zawodowej nam zostało, zakładamy, że, przynajmniej na początku w grę wchodzi praca fizyczna. W USA mamy jakichś znajomych, w różnych stanach. Chodzi nam o to, żeby tam się przenieść, pozwiedzać. Podoba nam się wolność gospodarcza w tym kraju i swoboda działania oraz przemieszczania się. I teraz pytanie: jak i gdzie szukać pracy? Jakie w ogóle są szanse na to, żeby mogło się powieść? Co zrobić, żeby tak się stało?