Jak radzicie sobie z samotnością?

[Adam80]

 Do napisania tego tematu zawsze mnie popychała jedna rzecz a mianowicie choroba.  Mnie zawsze jak coś chwyci , nawet zwykłe przeziębienie to rozkłada mnie tak ,ze praktycznie z łózka wstać nie mogę. Zresztą jak to mówią facet nie choruje on walczy o życie. Tylko zaraz po wyjściu z niej  musiałem nadrabiać stracony czas i zapominałem o temacie. Tym razem już zawziąłem się i postanowiłem go wreszcie napisać. Zastanawiałem się czy nie przypiąć go do innego tematu typu za czym tęsknicie itd. Dobra tyle tytułem wstępu ale przejdźmy do meritum:

Jak radzicie sobie z samotnością a zwłaszcza jak Was dopada jakieś choróbsko?

Nie  chodzi mnie nawet o leki czy podstawowe produkty bo ja staram się zawsze mieć jakieś produkty z dłuższą  data przydatności (choć ugotowany ciepły rosół czy jakieś inne danie w chorobie czasem byłoby zbawienne). A leki zawsze mam tyle nakupione ,że starczyłoby ich na miesiąc a po każdej akcji uzupełniam braki.  Jak jesteśmy sprawni to jeszcze pól biedy pójdziemy do parku na basen itd. Ale jak chorujemy to zostajemy zdani sami na siebie i nawet jak nagle nam się pogorszy to nikt nie pomoże nam. Zresztą tutaj na miejscu kiedyś usłyszałem od jednego całkiem dobrze sytuowanego aczkolwiek również samotnego Polaka iż jego też przeraża ta samotność bo gdyby on teraz nagle gdzieś wpadł przepaść to by zaczęli się martwić koło Bożego Narodzenia (był wrzesień) bo nie dostają od niego życzeń świątecznych . U mnie może trochę wcześniej rodzina z polski + właściciel mieszkania ale i tka byłoby dawno po wszystkim.

 Podejrzewam ,ze niewielu jest takich osób jak ja , ale może komuś to się przyda.

[MeganMarkle]

Akurat w tym momencie życia, w którym jestem nie mam takich problemów, ale wg mnie gdy się jest samotnym to trzeba coś z tym robić - tak jak z każdym innym problemem, działać by coś zmienić, a wiec wyjsć do ludzi, poszukać w sieci jakichś portali/grup gdzie można poznać podobne osoby, nawiązać relacje z sąsiadami itp... Wydaje mi się, że w stanach to jeszcze łatwiej niż w Polsce bo ludzie z natury bardziej przyjaźni/ufni i tez cześciej poznają sie online.

[Amy]

Czy łatwiej nawiązać przyjaźnie w USA - nie. Może są przyjaźni i zagadują, ale to tyle później każdy sobie. 

[katlia]

Ja uwazam, ze Polacy maja dziwne wyobrazenia na ten temat. Oczywiscie widzi sie tu glebokie zwiazki nawiazane miedzy Polakami i Amerykanami. Przyjaznie takie prawdziwe, trwajace lata. Jest tu wiecej ufnosci i Amerykanie sa bardziej otwarci, mi sie wydaje, niz Polacy.

Ale te stosunki -- znajomosci ktore z czasem sie przemieniaja na prawdziwe przyjaznie -- sa INNE. Amerykanie nie polegaja na innych do takiego stopnia ktorego widzialo sie w Polsce. Nie ma tu historycznego "pomagania sobie" tu tak jak w kraju, zwlaszcza za komuny. Bo nie bylo potrzeby pozyczac sobie 'do pierwszego' albo wykupowac ekstra cokolwiek dla znajomych bo "rzucili."

Indiwidualnosc i samodzielnosc jest tu szalenie szanowana. No, i Amerykanie to mobilni ludzie, czesto sie przeprowadzaja, i sa przyzwyczajeni do ciaglych zmian wsrod sasiadow, wspolpracownikow, przyjaciol. Wiec inaczej reaguja na nowe twarze: sa przyjemni i usmiechnieci... ale raczej szanuja "granice" miedzyludzkie. A Polacy od razu uwazaja to za niechec do ksztaltowania przyjazni, co nie jest prawda. 

Dodam tez, ze Polacy baaardzo lubia narzekac. Czesto widzi sie naszych nastawionych na "nie" - jedzenie w USA jest niedobre, domy nieporzadnie budowane, roznorodnosc niebezpieczna, itp. Czesto nawet podswiadomie Polacy wydaja sie negatywnie nastawieni na wszystko co amerykanskie, albo po prostu inne. Dodaj to tego normalne bariery kutlury, jezyka, no i inne oczekiwania jezeli chodzi o stosunki --  i masz opinie taka jak powyzej. Ktora mi sie wydaje po prostu nie fair. 

[Amy]

Każda opinia będzie inna to , ze ja tak uważam wcale nie znaczy, ze tak wszyscy musza myslec  u mnie bariera kulturowa, ani językowa nie wystepuje, od dawna w Polsce nie mieszkam, w porównaniu do innych krajów w których miałam okazje mieszkać, w USA ciężko nawiązać przyjaźnie. Znajomych mam tutaj wielu.

[Gość]

Nie każdy lubi portale randkowe więc tego nie będę polecać. Chociaż według mnie warto próbować  na portalach społecznościowych jest niezliczona ilość grup tematycznych, hobbystycznych. Jeśli szukasz kogoś do pogadania to zaczelabym tam, wśród ludzi o podobnych zainteresowaniach.  Zawsze znajdą się też grupy lokalne gdzie poznasz ludzi mieszkających w okolicach. Dla mnie osobiście jest to łatwiejsze niż lazenie po barach i poznawanie ludzi w taki sposób. 

Gdy jesteś chory to po prostu napisz do rodziny. Poproś o częstszy kontakt i żeby przez parę dni sprawdzali co się z Tobą dzieje. 

Może nie jestem w tym momencie życia samotna ale gdy mąż wyjeżdża na długie misje też muszę sobie radzic sama. Nie jest to aż takie trudne jak się wydaje 

[Jackie]

17 godzin temu, Adam80 napisał:

 Zresztą tutaj na miejscu

 

Nie żebym się czepiała, ale odkąd założyłeś konto w kwietniu wszystkie twoje posty są pisane z Polski.

?

[BBerry]

Wogle chorowanie w Stanach mnie przeraza, bo to sa ogromne koszty a firmy ubezpieczeniowe nie sa po stronie pacjenta. Na przezbiebienie polecam podjechac do Panery i kupic sobie rosolek, nie jest taki jak w Polsce ale doda sily i nie trzeba nic gotowac samemu. Polecam strone meetup.com gdzie mozesz nawiazac nowe znajomosci.

[Wiktor_T]

Ja walcząc z samotnością często korzystam z portalów randkowych. Łudze się, że znajde tam swoją bratnią duszę. Ostatnio zalogowałem sie na portalu randkowym SmartPage. Prowadze tam niezobowiązuje rozmowy na rozmiate tematy. Miło tak z kimś sobie nieraz porozmawiać o życiu i o śmierci. 

[ilon]

Ja w sumie to jak jestem chora to chyba wlasnie wole byc sama, bo mnie zaraz kazdy denerwuje. Ja chce sobie w spokoju poogladac TV i smarkac i kaszlec. I spac.