Przeprowadzka do USA lub marzenie ściętej głowy

[Gość]

Hej, widzę, że forum jest lekko martwe, ale postanowiłam, że napiszę, co mnie uwiera i tak. 

Jakiś czas temu byłam w Stanach, w odwiedzinach. Dotarło wtedy do mnie, że bardzo nie chcę mieszkać w Polsce. Z wielu przyczyn, nic mnie tu nie trzyma. Uroiły mi się te Stany i nie chcą wyjść z głowy. Moją jedyną szansą na legalny pobyt tu jest loteria, w której zamierzam od tego roku brać regularnie udział. Wiem, że mogę nigdy nie zostać wylosowana i ogólnie widzę małe szanse na emigrację. Ale. Gdyby się udało..zastanawiam się też, czy nie zwariowałam. Mam 36lat, nie mam dzieci, nie mam zbyt dużych wymagań co do życia, ale i tak myślę, czy bym sobie poradziła. Czy w ogóle jest sens w tym wieku zaczynać wszystko od początku...Znam angielski, może nie jakoś super biegle, ale nie miałam problemu, żeby się komunikować będąc w USA, zawodowo zajmuję się analizą danych, więc liczyłabym na pracę w tym zawodzie, zresztą, podjęłabym się w zasadzie każdej legalnej pracy, która zapewniłaby mi utrzymanie, bez jakichś luksusów. Myślałam o Colorado. Co wy myślicie o takim późnym starcie? Jakie były wasze początki? Jaka była wasza znajomość języka, przygotownie zawodowe?

[andyopole]

Podobne odczucia mam gdy odwiedzam Polskę. Też mi się wydaje że to najlepszy kraj na świecie. 

Pamiętaj że inaczej się widzii różne rzeczy będąc na urlopie. 36 to nie jest późno. Mój przypadek to potwierdza. Żałuję że nie zrobiłem tego predzej. 

[katlia]

36 to nowe 26  Wyglada na to, ze pracujesz w dobrej branzy... moze wiza pracownicza? 

[Gość]

Nie uważam, że USA to jest najlepszy kraj na świecie, po porostu podoba mi się tu, ale wiem, że byłoby mi ciężko na początku i nie wszystko kolorowo. Najbardziej chyba chodzi mi o mentalność, jest totalnie inna niż w Polsce. Wiza pracownicza odpada, nie chcę po jakimś czasie się dowiedzieć, że mój kontrakt wygasa a ja wracam do Polski.

A jak było u was z językiem?

Edytowane 19 Kwietnia 2022 przez lotnamewa

[kzielu]

55 minutes ago, lotnamewa said:

 Najbardziej chyba chodzi mi o mentalność, jest totalnie inna niż w Polsce.

A z ta mentalnoscia to o co dokladnie chodzi ? Mozesz wyjasnic jak jest inna ? Z ciekawosci czystej.

Ja wyjechalem w wieku ~35 lat - przenioslem sie wewnatrz firmy w ktorej pracowalem ponad 10 lat. Z jezykiem bylo powiedzmy spoko. To na co musisz zwrocic uwage to ze emerytura uzbierana w PL praktycznie staje sie bezwartosciowa, tutaj zaczynasz od zupelnego zera - zeby byc eligible do social security (ktore tez jest dosc bezwartosciowe), musisz przepracowac minimum 40 work quarters a zeby uzbierac cokolwiek sensownego, musisz zbierac sama (401k, Roth) zaczynajac znacznie pozniej niz inni.

[Gość]

Widzę różnice w mentalności takie jak: otwartość, otwartość na inność (nawet taką banalną jak w ubiorze), przyjazne nastawienie, gościnność (wydaje mi się, że polska gościnność to jakiś mit albo ja inaczej ją rozumiem), nie podoba mi się też tak duże powiązanie polityki z kościołem w Polsce i fiksacja na temat religii itd, itd.

[Roelka v.2]

Oj, chyba nie chcesz wiedziec jak bardzo tutaj religia jest powiazana z polityka. Z ta otwartoscia na innosc to tez bym sie klocila... 

[Xarthisius]

Zupelnie przypadkiem za nim zajrzalem na forum to czytalem wiadomosci i ostatnie dwie w moim feedzie: "Ron DeSantis asserted that “the latest research” indicates that “math  makes children gay.” oraz jakis profesor z Ohio wygral w sadzie batalie ze swoim pracodawca, o nieuzywanie suggested pronouns, bo mu sie to kloci z przekonaniami religijnymi. Takze nie dosc, ze moze olewac swoich studentow to jeszcze zaplacili mu za to pol banki...

[pelasia]

Mentalnosc jest inna. Wiem co masz na mysli, jesli chodzi o cos tak minimalnego jak ubrania. Tutaj wrzuce na siebie cokolwiek wygodnego I nikt nawet nie zwroci uwagi, a w PL zalozy sie jeansy luźne w czasach rurek i wszyacy sie na ciebie gapią. Banal ale jednak da sie odczuc.  Otwartosc jest tutaj troche inna, jest ona powierzchowna. My w PL moze super otwarci nie jestesmy na poczatku, ale jeśli kogos poznamy dosc dobrze, to juz inna sprawa. I rzeczywiscie Polacy na temat religi maja fiola, szczegolnie ci starsi, u usa, ze wzgledu na różnorodność sie tego na codzien nie czuje, przynajmniej w moim doswiadczeniu, co nie znaczy, ze jest kolorowo w tej dziedzinie.  36 lat, czy to duzo? Jak dla mnie tak, trochę bedzie ciezej, ale jedno mamy zycie, albo sie podąża za marzeniami albo sie siedzi w domu, przed netem, tv i marzy do konca zycia. 

[Roelka v.2]

A Amerykanie nie maja fiola na temat religii? I nie mowie tutaj nawet o starszych osobach, tylko tych mlodszych ktorzy dziekuja Jezusowi za wszystko co ich w zyciu spotyka, krytykuja tych co nie wierza, etc. Bo z takimi tez sie spotkalam. OP mowi o otwartosci na innosc. Super, ze Amerykanie sa otwarci na to ze ktos idzie do Walmartu w brudnej pizamie i nikogo to nie interesuje. Ale wez badz innej rasy i przypadkiem znajdz sie w pro-religion, pro-white, pro-conserative miescinie to od razu beda dzwonic na policje bo wygladasz podejrzanie.

Teraz w mediach jest glosno o tym, ze politycy zakazuja uzywanie w szkolach pewnych ksiazek bo albo "promuja" homoseksualnosc albo obrazaja pana krola Jezusa i nie wiadomo co jeszcze.

I tak jeszcze:

"Roughly half of U.S. adults say the Bible should influence U.S. laws either a great deal (23%) or some (26%), and more than a quarter (28%) say the Bible should prevail over the will of the people if the two are at odds, according to the February survey" https://www.pewresearch.org/fact-tank/2020/07/16/8-facts-about-religion-and-government-in-the-united-states/